त्रिगुणांचे मायाजल

श्र्वानासी ती विष्ठा जैसी गोड लागे । तैसा मायेसंगे प्राणी बुडे ॥

करील जो भक्ती एकनिष्ठ भावे । तया हे सांगावे न लागेचि ॥

आपोआप दृष्टी फुटे ती ज्ञानाची । मग त्या जगाची गोडी कैची ? ॥

तुकड्यादास म्हणे मायेचिया गुणे । असोनि शहाणे मूर्ख होती ॥