( चाल : दो दिन के लिय मेहमान यहाँ . . ) 

हे नयनमनोहर रुप तुझे , बघुनी मन उन्मन होइ कसे । 

अति दिव्य प्रकाश पडे हृदयी ,जणु चंद्रकिरणही लाजतसे ।। धृ ।।

जड देह नसे जरि आसनि या , तरि अंतररुप दिसे सजुनी । 

किती काम विषय - उन्माद असो,तुज पाहनिया लपतात जसे ।। १ ।।

कर्णास तुझी धुन ऐकु पडे ,जरि वाद्य न बाहरि वाजविले । 

अति गोड रुची जिव्हेस मिळे,कुणि साखर टाकुनि खाति जसे ।।२।।

मधुगंध सुगंध खुले पसरे ,जरि धूप न दे कुणि अग्निवरी । 

तुकड्या म्हणे काय म्हणू तुज मी,नच शब्द स्फुरे जरि बोलतसे।।३।।

- परभणी , दि . १३ - ०१ - १९५५