(चाल: अभंगाची)

आस इतुकी उरली की, मिठी मारिन श्रीसद्गुरुसी ॥ धृ0||

जशी मारिली नारायणे, रामदास तुरकोबाने ।

ब्रह्मी-ब्रह्म एक राशी, ऐसे    घडो   एक   दिशी ।।१॥

ध्यान धरीन विठोबाचे, चित्तामाजी चैतन्याचे ।

मूर्ति पाहीन भगवंताची, वेगे जाईन   वैकुंठासी ॥२।।

आस पुरविल तो जगदीश, जो का पार्वतीचा ईश ।

दास तुकड्या ज्याचा शिष्य, नमन करी आडकुजीसी ।।३।।