(चाल माण्या रामाला आणा....)

ठेवी लक्ष ब्रह्मानंदी अजुनी । मौज चाले ती स्वरूपगगनी ॥धृ०॥

सप्त सागरी वाहतसे पाणी । रत्न सातावरी राही ज्ञानी ।।

चौथे शून्य धरूनि जाय कोणी । चारी वाचा वरी उन्मनी ॥

जिथे   पाही     तिथे     रामवाणी ॥१॥

करुनि उलट-पट क्षण राही । मग दसवे खिड़की रत्न पाही ।।

पश्चिमेसी मार्ग जातो तोही । श्रीसद्गुरुविणा खण नाही ।।

मायाच्छेद       करी   तो    प्राणी ।।२॥