घरामाजी घर घरे दोन चार । तेथे निरंतर वास तुझा ।।

वरी कारभार पाही माया-राणी । जाणतिये ज्ञानी जाणे तुज ॥

तुझिये प्रकाशे प्रकाशले जग । परी भासे ढग मायागुणे ॥

तुझे नाव खरे आहे आत्माराम । परी भासे भ्रम राम्या गोम्या ॥

नव्हे मन बुद्धि चित्त अहंकार । साक्षी निरंतर रूप तुझे ॥

तुकड्यादास म्हणे तुझा तूचि पाही । ओळखोनि घेई गुरु-कृपे ॥