सकळ जीव हे एकाचे । एकपणे राहती साचे ॥

एक तयाचे जीवन । नाही कोणा भिन्न भिन्न ॥

ऐसे असता अभिमाने । आम्ही दुरावलो ठाणे ॥

तुकड्या म्हणे जव ना कळे । तोवर दुःख हे सगळे ॥