सुखासाठी केले घर । तव ते झाले परद्वार ॥

नाही आमुचि वसती । आत चोरचि राहती ॥

गेली आमुची मालकी । काम क्रोध केले दुःखी ॥

तुकड्या म्हणे व्यर्थ गेले । ज्यांनी घर ना राखिले॥