आपुलिया मार्गे जावे सत्वगुणे । न पहावे उणे लोकांचिये ।।

प्रारब्धाच्या ओघे खेळती सकळ । जैसे त्यांचे बळ कर्मी भासे ।।

हे तो सद्गुरुराय पाहती कसोटी । लावियेली पाठी सुख दुःखे ॥

तुकड्यादास म्हणे एक अधिष्ठाण । तयासी खंडण नाही केव्हा ॥