( चाल : शिवराया जाइ तो रणा ... )

लाभेल भाग्य भारता सुदिन हा अता झंणि येता हे ।

त्या स्वर्गसुखाचे स्वप्न रंगुनी पाहे ॥धृ0॥

जातील भेद विलयाला जें दिसली आज जगाला ।

कोणी ना भिववि कुणाला समतोल शक्ति सर्वाला I

धनधान्य विपुल घरोघरी ज्वारिबाजरी सुखाने खा हे -

गावात करा उद्योग मनाला जो ये ॥१॥

कोणि ना व्यसनि राहतील जे दारू - भांग पितील I

नच जुगार डोकावील चाहड्यास न वेळ मिळेल I

होतील कायदे असे गुंड़ माणसे नितीने राहे ।

का जरा संशयित दिसे पकडला जाये ॥२॥

जातीयवाद हा सारा लाजुनी फिरे माघारा I

दैवास मिळेना थारा चढतील मुकुट गुणिविरा ।

शस्त्रास्त्र जळूनि शक्तिने होऊनी मने शुध्द जणु राहे -

या भारतदेशा जग हे झूरूनी पाहे ॥३॥

नांदेल राज्य रामाचे येतील पुढे कामाचे ।

श्रीमंत धनी सर्वांचे होईल हृदय समतेचे I

जो कष्ट करिल तो सुखी एरवी दुःखी भेद ना राहे -

मागती भीक जे करिति न उद्योग हे ॥४॥

मठमंदिरक्षेत्रहि सारे होतील आश्रमचि प्यारे ।

हे साधुपुजारी सारे झटतील देश - उपकारे ।

प्रत्येक वीर भारती कलेची मती अनुभवीताहे ।

कोणि ना कुणाचे अन्न बसोनी खाये ॥५॥

हे धर्म - वर्म सर्वांचे धरतील मार्ग सत्याचे ।

वैमनस्य जे स्वजनांचे जाईल मिटोनी साचे ।

गोधने वाढतिल अती शेतिची स्थिती सुधारूनि जाये ।

घरोघरि दूध आणि तूप मुलाबाळा हे ॥६॥

स्वराज्य सुराज्यासाठी ही वसेल बुध्दी पोटी ।

त्या विश्वबंधुतेसाठी ही सत्य - अहिंसा मोठी I

हा दिसे भाव अंतरी स्वप्न बहुपरी लपूनी बघताहे I

तुकडयास सुचिन्हाची गमे हर्ष ना माये ॥७॥