( चाल : दयामयी अवतार शान्ति का...)

करा करा रे करा कितितरी समाधान नच दिसे ।

जोवरी संतकृपा शिरि नसे ॥धृ०॥

वाचा पोथी तीर्थ फिरुनिया देऊळ धरुनी बसा ।

वासना सोडिच ना अवदसा ॥

दान करा वा रान फिरा किति यज्ञ - यागही करा ।

सोडिना अहंकार बावरा ॥

त्यासाठी पाहिजे मस्त कुणी पाठिशी ।

मग सफल होतसे धरा भावना जशी ।

धर बसल्या येति सर्व हसी अन् खुशी ।

संत गजानन वली - अवलिया - समान साधु जसे ।

पावती तरिच शान्ति होतसे ॥१॥

मोह नसे ज्या धन - दारेचा सत्तेचा कोणचा ।

मान ना पान शरिरादिचा ॥

भान नसे शरिराचे तिळही काम - क्रोध मग कुठे ?

लाजुनी पळती कुठच्या कुठे ॥

निज स्वरुपाची लागली धुंद अंतरी ।

कुणि काहि म्हणा नच भान तया तिळभरी I

वस्त्र ना अंगि अति नग्न - रूप संचरी ।

भेद-भाव हा समूळ गेला मनुष्य ना स्त्री सुचे ।

सर्व हे ब्रह्मचि अंतरि वसे ॥२॥

म्हणुन सांगतो स्थितप्रज्ञ तो त्याचि कृपा घ्या शिरी ।

पालटे वृत्ती मग अंतरी ॥

शेगावी दरबार तयाचा लखख समाधी दिसे ।

चित्त अति प्रेमळपण घेतसे ॥

घ्या दर्शन त्यांचे व्यसनांशी सोडूनी ।

सत्कर्म कराया बुद्धी घ्या मागुनी ।

वाईट वागणे पाप मनी समजुनी I

तुकड्यादास म्हणे मग साधे साधन कोणी असे I

लागु द्या गुरुदेवाचे पिसे ! ॥३॥