रमशील ना हरी ! तू, भक्तिच्या सुमंदिरी।

तुज कमल-दली, नेत्रांजलि, न्हाणि अंतरी ॥|धृ०।।

ही भाव-भक्तिची सुमने, माळ वाहि मी ।

बहु सत्वशील वृत्ती तुझ्या, पाऊली धरी ।।१॥।

पद्‌-पूजना करूनि, दीप सोहं जाळुनी।

तुज वरुनि फिरविताच मी-तू भाव हा हरी ।।२।।

हे उरु न देइ देह-धर्म, आपुलेपणा।

तुकड्याचि हाक घे सख्या! ही, आस कर पुरी ।।३॥