शीगुर्तम - धी देतयी, भय झोल. या संसाराचे
शीगुर्तम - धी देतयी, भय झोल. या संसाराचे ।।धृ० ।।
भ्रम-बाजारी जीव धडपडे, काहि कळेना मार्ग तया।
सत्-संगतिचा लाभ मिळे जव, होइ ज्ञान उध्दाराचे ।।१ ।।
कठिण प्रसंगचि ओढवती तव, वाढत चिंतारोग सदा ।
ज्ञान होय जव श्रीगुरु-बोधे, पाश जळति कुविचारांचे ।।२ ।।
अन्य नसे कुणि मार्ग जगी या, मोक्षपदाला जायासी ।
सत्संगतिने कळते, वळते, पट उघडति हरि-द्वाराचे ।।३॥।
तुकड्यादास म्हणे निर्भय हो, जाउनिया गुरू-चरणाशी ।
ओळख मी तो कोण, कोठचा ? मार्ग कळति सुविचाराचे ।।४ ।।